In muziek blijft niets hetzelfde
Als Ger Kruijer tijdens het komende weekend met de kermis van Warmenhuizen in Bolletjescafé De Klok achter zijn drumstel klimt, doet hij dat daar voor het 45ste jaar. In al die jaren heeft hij veel zien veranderen.
Het kermisvieren, de muziek, ʼzijn’ café maar ook de bezetting en de naam van zijn duo. Begonnen als duo Kruistra, maakt hij alweer jaren met Harmony en de Hijgende Herten het NoordHollandse circuit muzikaal onveilig maakt.
Breinaalden
Ger begon rond zijn vierde met de breinaalden van zijn moeder de keukentafel te teisteren. Lachend: „Ik timmerde overal op waar geluid uit kwam. Ze werden helemaal gek van me. Die boodschap kwam over en al heel jong zat ik achter een drumstel. En daar ben ik nooit meer mee opgehouden. Vanaf mijn twintigste ben ik beroepsmuzikant.”
Zijn vrouw Ingrid valt bij: „Dat was op 30 april 1972.” Brede lach: „We hadden net verkering daarom weet ik het nog zo goed.”
Duo Kruistra
Ger knikt: „In café Centraal, nu De Ruif hier in Tuitjenhorn werden bokswedstrijden gehouden. Ik maakte al wel samen met Jan van Straaten muziek. We hadden nog geen naam en de toenmalige kastelein riep: ‘Dan wordt het duo Kruistra.’ Een samenvoeging van onze namen. Onder die naam hebben we negentien jaar op alle kermissen in Noord-Holland gespeeld.”
Ingrid: „We fietsen veel en Ger weet in elk dorp de naam van het café op te noemen. Zijn topografische kennis van de Noord-Hollandse kroegen is ongekend.”
Bebloede koppen
Ger: „Die bokswedstrijden liepen volledig uit de hand. Ook dorpelingen mochten de ring in. Sommigen stapten er met bebloede koppen uit. Er werden nog wat oude rekeningen afgerekend.”
Het eerste optreden als duo Kruistra viel in de smaak. Co Giling, toenmalig uitbater van het Veilingcafé en latere Bolletjescafé vroeg het duo voor het ‘eerste deuntje’ tijdens de kermis in het café dat sinds 1988 tot ver over de grens beroemd werd.
Dorpelingen hadden als eerbetoon aan Steven Rooks, winnaar van de bolletjestrui in de Tour het café ook in die ‘outfit’ gestoken.
Sindsdien is het uiterlijk onveranderd gebleven.
Ger: „Alleen de bolletjes zijn niet veranderd. In de muziek is niets meer hetzelfde gebleven. Ik weet nog dat ik bij voorbeeld tijdens de kermis in Alkmaar tien dagen achter elkaar speelde. Gebeurt niet meer. Ook het spelen op bruiloften is minder geworden. Ja, ik heb heel wat ceremoniemeesters meegemaakt die zichzelf te graag hoorde praten. Soms zag ik bij het weggaan een grote bos bloemen zonder afzender. Daar stopte ik dan ons kaartje bij. Kreeg je weken later een bedankje voor die prachtige bloemen. Weet je wat als niet-roker wel geweldig is. De rookvrije zalen. Dagen speelde je cafés die blauw stonden. Als je ’s nachts thuiskwam, stonk je als een otter. Ik deed in de bijkeuken mijn kleren alvast uit.”
Toch heeft Ger over optredens niet te klagen. Samen met gitarist Robin de Ruiter vormt hij Harmony, treedt ook alleen op en is de drummer en de man achter de Hijgende Herten. Een 60erjaren vijfmans-formatie.
Loopgroepje
„We hadden een loopgroepje met muzikanten en werden voor een eenmalig optreden gevraagd. Impresario Henk Geels verzon toen die naam. En we worden veel gevraagd. Twee keer hebben we op Indian Summer gestaan. Een keer vlak voor de hoofd-act Madness. Die band had veel Engelse fans mee en die gingen tijdens onze optreden compleet uit hun dak. Helemaal gek van die muziek uit de 60er jaren.”
En dan straks tussen 20 en 22 augustus weer het Bolletjescafé. Ger: „Het blijft een leuke, gemoedelijke kermis om te spelen. En volgend jaar? Ach, dat zie ik dan wel weer.”
